Isang paglilinaw

isa lang paglilinaw... bakit pala di nako nagsusulat ng tungkol sa gobyerno sa blog ko?
Dati kasi lagi akong nagsusulat patungkol sa kung ano anong bagay na mapulitika.

Call me indifferent or whatsoever the truth is i've made more enemies than friends because of my point of views regarding politics.

So i created a different blog for it.
But so just so may idea kayo bakit di ko na rin na-uupdate yun eh dahil siguro sa laki na ng pagkadismaya ko sa gobyerno at sa pinas.

like look, andyan pa rin si GMA, ayoko nang mag rant ganun naman din ang ginagawa ng mga to sa paligid ko paulit-ulit na kahirapan nakakasawa...

if talagang wala nang chance gumanda ang buhay ng mga tao dito dahil AYAW din naman nila then why bother di ba? Pagandahin ko na lang buhay ko.

Which brings me back to my original idea which is aayusin ko muna buhay ko bago tumulong sa iba.

Sabi nga ni Ayn Rand selfishness is a virtue.
Very true! how can I give of myself if i'm not even complete myself?

walang mangyayari, besides palagay ko kailangan muna natin hintayin mamatay ang mga nauna sating sandamakmak na mga gago at tanga before tayo mag move forward and to think na napakalakas ng "magulang" factor natin sa bansang ito.

Pansin nyo yung mga umaangat na bansa are those that give way to new ideas? to the youth? to the ones on the streets?

tingin ko sa matatanda ng generation natin eh mga empleyado ng San Miguel mga sleeping logs o yung mga nanggagatas na lang sa bansa at sa mga inaani ng bansa.

Hvae to admit malaki ng bitterness ko sa mga matatanda like if gusto nilang mabulok kasama si GMA wag naman nila kaming pigilin pagandahin ang bansa dahil gusto naming mawala yung kriminal na yun gets?