Mumu

was about to finish a whole lot longer than usual post about ghosts and anything of the unlikely when my computer shutted down and I wasn't able to save the file (F$ck IT) >_<

Anyway so the story goes that I was writing about the not so ordinary phenomenons that happened in my life.

The unexplainable and the skeptical.

First of all I do believe In ghosts, ghosts proves that there exists another life aside from what we have.

Life after death.


May mga brushes na rin ako with ghosts or what i think are ghosts.

You see I've met people who don't believe in them some being scietists trying to debunk the idea na meron ngang mumu.

A proffessor in UP cebu who's a renowned scientist and Psychologist had experiences with the paranormal.

Like while giving an exam to a number of students in the afternoon she would see a guy acting like a proctor only to see it pass through the wall of the classroom. The students also saw it and immediately the exam was stopped in short of panic.

Another story that she told the class was about the time she went inside a toilet in the new building in the campus, upon opening she saw dozens of small kids walking towards her smiling and giggling noisily. she closed the door again out of fright and upon opening it again the kids all vanished.

Madami akong brushes with ghosts and the like pero ayoko sanang isipin na may third eye ako though madami na ang nagsabing talagang meron, truth is ayaw ko nang idea ng third eye. Kasi susmusunod sayo ang mga spirito.

Yep it happened to me and I know if malapit na sila.
Nung bata ako nakakakita ako pero siguro consciously alam na ng brain ko na ayaw kong makakita kaya ayun na shut down na siya nakakaramdam na lang ako.

Usually nakakaramdam ako if talagang malaks ang spirit or gusto rin siguro nyang magparamdam sakin.

The thing with these hunches and feelings eh walang third party na makakapagconfirm if talagang may nararamdaman ka o wala.

sabi sa national geographic ang brain daw if under pressure from electromagnetic impulses eh nagha-hallucinate and yun daw ang dahilan kaya nakakakita ang mga tao ng multo.

Pero may mga tao daw na sensitive sa mga ganun at meron ding mga hinde.

Tulad ng isang tita ko na kahit nakatayo na lahat ng balahibo ko sa katawan eh di parin siya nakakaramdam ng multo.

Sabi pa nga nya sakin baka imagination ko lang daw yun. Well sige lang at least siya di nakakakita and if makakita man siya sure na malakas yung spirito na yun.

Pero yung nakakatakot ko talagang experience eh yung one time nagsasampay ako ng damit sa pasig. Usually kasi 9-12 pm lang ang tubig duon kaya pag naglalaba ako ng mga damit namin sa bahay (yes ako po ang taga-laba) eh mga ala una nako ng umaga nagsasampay.

Anyway habang nagsasampay ako wala naman talagang hangin nun kitang kita ko kasi may mga maliliit na stalks ng grass hindi talaga gumagalaw. As in tahimik talaga lahat tulog na ang mga tao nang biglang may bumulong sa tenga ko as in sobrang close "Hoooy" sa totoo lang totoo pala yung sinasabi nilang tatayo lahat ng buhok mo sa katawan if natakot ka.

Actually yung bahay ng lolo ko na yun eh talagang hunted usually may maririnig kaming tumatawag samin sa baba pero pagbaba namin wala naman palang tumawag samin or walang tao.

Sabi ng tita ko may mga dwende daw dun at yung lugar daw namin eh dating libingan. Well ewan ko kung totoo yun basta ang alam ko yung unang bahay sa compound namin walang tumatagal ng ilang buwan usually walang tao dun, at creepy talaga pag nakita mo ang loob nya sobrang dilim kahit may ilaw parang madilim sobra.

Another scary thing that happened to me in that house was when I went home from school and usually ang ginagawa ko eh kinukuha ko ang radyo sa kabilang kwarto para magpatugtog habang nagbibihis. Nung kukunin ko na yung radyo wala siya sa lugar nya eh ang liit liit lang kwarto at dalawa lang talaga ang kwarto namin sa bahay.

Ikot ako ng ikot at tinanong ko pa sila sa baba kung nasan ang radyo sabi nila wala.

pagbalik ko sa kwarto ulit para hanapin ang radyo eh nakita ko yung tit ko nakaupo lang na parang tinitingnan ako. Tinanong ko siya:

"Tita nakita nyo po ba yung radyo?"

"Hindi ko nakita Ikaw lang naman ang gumagamit nyan eh... Hindi ko nakita Ikaw lang naman ang gumagamit nyan eh... Hindi ko nakita Ikaw lang naman ang gumagamit nyan eh... Hindi ko nakita Ikaw lang naman ang gumagamit nyan eh..."

Paulit ulit niyang sinasabi yun tapos yung mata nya parang nanlilisik na hindi makatingin ng diretso.

Ako naman dedma sabi ko "Ah ok sige hanapin ko na lang" ang weird eh di siya tumitigil paulit ulit lang talaga siya.

Hinanap ko ulit yung radyo hanggang sa natapos na lang ako magbihis at nang pababa nako ng hagdan nasalubong ko ang tita ko.

"Tita galing kang kwarto di ba? ah nasa kwarto ka di ba? (by that time takang taka na talaga ako)"

"Anong nasa kwarto eh andun ako sa cr sa baba kasi walang tubig ang cr dito sa taas may diarrhea kasi ako eh bakit pala?"

"Ah... Eh.. Kung hindi ikaw yun eh sino yun?"

Tumakbo ako pabalik sa kwarto ng radyo.

ok... Patay ang ilaw walang tao at ang radyo... yes and radyo andun.

that time ewan ko kung matatakot ako o maasar o ano.. di ko maintindihan talaga pwamis.

heniweys madami pa talaga ang mga experiences ko pero sa ngayon eto muna.

Happy Halloween nga pala hehehe